Hugarró í prjónaskap!

Það er fátt ef eitthvað sem færir mér meiri hugarró en að setjast niður með prjónana mína í hönd eitthvað sem kemur beint frá móður minni og ömmu.

Að sjá lykkjuna  færða upp á prjóninn hverja af fætur annarri og að lokum að sjá útkomuna í fallegu handverki.

Elsku móðir mín situr ekki auðum höndum frekar en ég.

Og úr höndum hennar kemur hvert listaverkið á fætur öðrum í formi vettlinga, ungbarnasetta, peysum og öðru sem hún hefur gaman af.

Hún móðir mín er dásamleg fyrirmynd sem ég lít upp til hvern dag, annar af tvemur klettum lífs míns og það færist bros á varir mínar bara við það eitt að hugsa til hennar og föður míns, þvílík listakona sem hún er, segi ykkur betur frá því síðar.